Pijn is altijd meer dan een lichamelijke reactie: sociale, psychologische en culturele factoren beïnvloeden de beleving van pijn en mensen reageren daardoor verschillend op een pijnprikkel. Kinderen kunnen anders reageren dan volwassenen. Voor hen zijn oorzaak en gevolg nog niet zo duidelijk verbonden en bovendien kan het voor hen moeilijk zijn om over pijn te praten, vooral als zij daartoe de woorden nog niet kennen.
Bij de zorgverlening aan buitenlandse patiënten worden vaak juist die aspecten besproken, die vanuit de eigen cultuur als ‘vreemd’ worden ervaren. Het betreft gedrag dat anders is dan dat van de gemiddelde Nederlandse patiënt (Pasquay 1987). Dit ‘vreemde’ gedrag roept gevoelens van ongemak en desoriëntatie op, ook wel bekend als culturele shock.